Iwona Smolka

urodziła się w 1944 w Warszawie. Jest absolwentką filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1966 roku pracowała jako urzędniczka w Biurze Wydawnictw Składnicy Księgarskiej, w 1975 została zatrudniona w Naczelnej Redakcji Literackiej Polskiego Radia (PR), w 1990 objęła kierownictwo redakcji Publicystyki Kulturalnej Programu II PR, a w latach 1999–2004 pełniła obowiązki zastępcy dyrektora Programu II PR. Współpracowała też z Radiem Wolna Europa i brytyjskim radiem BBC. Zadebiutowała w 1968 roku na łamach „Twórczości”. Publikowała w różnych czasopismach m.in.: „Poezji”, „Współczesności”, „Literaturze”, „Obecności”, „Wyborze” i „Przeglądzie Powszechnym”. Jest autorką opracowań krytycznych (m.in.: Lęki, ucieczki, akceptacje (1984), Dziewięć światów: współczesne poetki polskie (1997)) oraz powieści (Rozpad (1983), Dom Żywiołów (2000), Skarpa (2015)). Za swoją twórczość i działalność otrzymała m.in.: Honorową Nagrodę Polskiego Radia (2001), odznakę Zasłużony Działacz Kultury (2001), Srebrny Krzyż Zasługi (2002), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2014), Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016), którego nie przyjęła. Zasiada w jury wielu konkursów, w tym Nagrody Mediów Publicznych „Cogito”, Złotego Mikrofonu, Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego, nagrody Polskiego Radia Złoty Mikrofon. Należała bądź należy do ZLP, SPP, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Polskiego PEN Clubu (od 2012 jest jego wiceprezesem).

Iwona Smolka w 2005 roku wygłosiła laudację podczas uroczystości wręczenia Kazimierzowi Hoffmanowi nagrody Polskiego PEN Clubu za całokształt twórczości. Jest przewodniczącą kapituły konkursu o Nagrodę Poetycką im. Kazimierza Hoffmana „KOS”.