Stefan Pastuszewski

SP

urodził się w 1949 w Bydgoszczy i z tym miastem związał swoje życie. Jest aktywny na wielu obszarach działalności, jako pisarz, poeta, dziennikarz, polityk i historyk. W 2013 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych z zakresu historii. Pracował jako dziennikarz w prasie bydgoskiej, m.in. w „Ilustrowanym Kurierze Polskim”, był redaktorem naczelnym „Wodniaka Bydgoskiego”, a w 1998 roku założył miesięcznik literacki „Akant”, w którym objął funkcję sekretarza redakcji. W latach 1983–1992 wykładał na UAM w Poznaniu, był zatrudniony jako nauczyciel w szkole średniej i bibliotekarz w WiMBP. Od wielu lat jest czynnie zaangażowany w działalność polityczną: w latach 1974–1980 był członkiem Stronnictwa Demokratycznego, w 1980 roku wstąpił do „Solidarności”, internowano go w stanie wojennym. W latach 1994–1998 zajmował stanowisko wiceprezydenta miasta, a od 2003 do 2007 był starszym inspektorem w Miejskim Ośrodku Kultury. Sprawował mandat posła I kadencji Sejmu RP, w latach 1990–2002, 2006–2018 był radnym Bydgoszczy. Jest autorem licznych dzieł, w tym powieści (Późne majowe popołudnie (1995)), zbiorów wierszy (m.in. Druga gałąź (1977), Listy do siebie (1981), Po przełomie (2000), Powroty (2018)), zbiorów opowiadań (np. Dziwne sprawy (1980), Miasto (1996), Teraz Polska (2002)) oraz opracowań (np. Bydgoszcz w literaturze (2003), Krótka historia literatury w Bydgoszczy (2020)). Jego dzieła tłumaczone były na wiele języków, m.in. angielski, bułgarski, czeski, niemiecki, serbski, ukraiński i węgierski. Jest laureatem wielu nagród i odznaczeń, otrzymał m.in. Srebrny Krzyż Zasługi (2001), Złoty Krzyż Zasługi (2005), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyż Wolności i Solidarności (2015) oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2018).

Stefan Pastuszewski poznał Kazimierza Hoffmana w 1974 roku. Pierwszy pracował wówczas dla „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”, drugi był redaktorem w Oddziale Pomorskim Polskiej Agencji Prasowej (Bydgoszcz). Potem spotykali się często na gruncie prywatnym, „czasem dzień po dniu, na ulicy”. Stefan Pastuszewski prowadził też dwa wieczorki poetyckie poświęcone zbiorowi Koda, wydanemu w 1987 roku.