Beckett. Tybinga
obłęd już samo to
no właśnie co –
na pozór
nic
O
zmienne
myślenia
stan
ruch
jakby
forma
w ruchu
raz w świetle,
raz w cieniach
po
prostu
i
tyle
o.
Co
no
właśnie – co –
nie do przekroczenia
*
a starczy
zwrot i
przyzwolenie
Wieża.
Tybinga
*
szczęśliwy ten, komu
przypadł skromny los
wnętrze
ze światła
i z cienia
osiem kroków
odtąd
dotąd
nie, nic
więcej
spokój. Lotte
nachyla się
poprawia
kołdrę, skupiona
zasnął.
Za oknem
przedwieczerz
I lilia nad wodą strumienia
Wydycha ku nam woń złotą.
Cytaty z Hölderlina w ostatniej części utworu w przekładzie Mieczysława Jastruna.
