Czerń

„W rozmowie wyraża się w języku
c o ś, a nie jeden czy drugi
mówca”
Gadamer

no właśnie: czerń. Dlaczego w twych pracach nie ma 
czerni 
           nie widzę jej, uwierz Nie widzę 
w naturze Posłuchaj chwilkę, łąki nad Wisłą (...) tu 
zdarza się gawron, szpak, tam 
„czarna” krowa, wygrzebał się kret Ale to wszystko 
w końcu błękitnieje, jak zawsze: w słońcu 
                                                                  a noc
przecie masz noc, a noc to 
czerń Nie, to pozór czerni, jej chemii jedynie,  
wynikły z braku: noc, nie ma światła 

milknie 

poprawi znowu szalik na szyi (zakrywa mu 
bandaż) i kończąc kwestię A zresztą czerń 
na pędzlu a czerń w  d o z n a n i u  to nie to samo 

łagodny uśmiech 

ma jeszcze miesiąc życia przed sobą 
i świeże płótno, które na blejtram naciągnął rano, 

tak, zagruntował, starannie.