Napis

Siedmiuset dwudziestu dwóch młodzieńców
śniadych od gry na mandolinie na łąkach
              w niedzielę
czterystu sześćdziesięciu ośmiu mężczyzn
co pokazując pulower albo cynowy medalik
mówią zawsze z powagą to od mojej starej
                    razem –
              trzy bataliony grenadierów
dwudziestu sanitariuszy dziewięciu felczerów
czterech kucharzy i jeden ksiądz
                    automat
do rozgrzeszenia tych uginających się pod
ciężarem tornistrów i ciężkiej artylerii
ludzi

zeszli tutaj pod ziemię

na głos wodza, który
przez roztargnienie chyba
zamiast spocznij powiedział naprzód