Za Walensa

 i dotrwać. Być świadkiem

 rozćwiartowania wołu w poprzek kontynentu;
 tak kończy Cesarstwo – o tym co nastąpić musi
 wiedział już od dawna: jedna po drugiej
padały prowincje – Odczekać tedy nieco –
 nie stawiał na to, że nagle jest cisza
           i podejść bliżej. W dymiących trzewiach
liczne bardzo miejsca na schowki i na gniazda
ropień. Odór. Bakterie. Trzymać wszystko spokojnie
doczekać tak końca. To jest początek

unikał wróżb. Wolał sam dotknąć
i wrócił do Rzymu. Znawca świetny portretu,
zawsze doceniał obraz: za Walensa (gardził nim)
ujrzał: młody niewolnik
prowadzi źrebię w skocznych pyłkach lipca: rozrośnięte
i płowe –

wbiegli na Schody... To też zapisał.