Attyla

Attyla Bicz Boży 
Z rogiem u czoła  

wypuszcza sokoła 

gdziekolwiek opadniesz tam 
wbiję dziś topór 
głodne mam serce 
spiesz się 

ptak kiwa głową 
i odlatuje 

Dzień jest pogodny 
przez trawy gałęzie 
przesuwa się światło 
zapala dęby 

… za lasem Gallów 
ptak zeszedł w dół 

Attyla świszcze 

jest już na skraju 
odgarnia gęstwę 
mierzy 
okiem 

minęli jaskier 

oracz idzie za pługiem 
dziewczyna niesie dzban 
pod złotym obłokiem