Mann. Późna nowela

                    Suka 
                    w kobiecie 
                    ma coś z delikatnego ptaka, 
                    który krwawi 

uwznioślił, to prawda. Potem w każdym z nas obudził 
wspomnienie; pokory. Całowania tej rany. 

                                  *
same są. Do końca pozostawione sobie 
z tym krwawieniem. 

Wobec stałego, choć niepochwytnego wpierw: jak mgła, 
rozpadu tkanki, 
ich próbę osiągnięcia szczęścia i 
trwałości, 
maski użyte w tym celu, grę, ich instynk- 
towne chwyty 
określić trzeba nazwą: A m o r  b o l e ś c i w y, 

podobnie jak książki pisane przez nie albo ich 
malarstwo. 
                    Widziałem jeden z nowych obrazów Joanny W;
był to portret; w czerni: postać Pozującej 
przypominała  z n ó w  tę z późnej noweli Tomasza Manna 
olśnioną młodym mężczyzną kobietę 
już po przekwitnięciu, która pewnego dnia 
spostrzega: krwawi. I sądzi, że to z cudownej odnowy 
swej kobiecości, 
i nie zna jeszcze prawdziwej przyczyny, 
bo lekarz milczy; 

ten obraz był dziwny. Cofając się przed nim 
wróciłem do domu. I chociaż za oknem prószył śnieg, 
nie mogłem zasnąć; 

słyszałem oddech żony leżącej obok mnie 
z otwartymi oczami 

i biło mi serce.