Planck (1945)
obszerny pokój, w Lejdzie jakby; z ogrodu bije woń późnych kwiatów... I wchodzi syn w bluzie białej, zapiętej pod szyją na plamkę krwi i mówi: marznę. Stary nie chwyta najpierw; wciśnięty w fotel, mamrocze: „nie przecz!” milknie naraz; to ciche „chodźmy” i budzi się z krzykiem pod ścianą pracowni. Ktoś kucnął przy nim, potem dotyka jego dłoni, wstaje – młody Grimmer nie wie co robić
W styczniu 1945 roku syn Maxa Plancka zostaje powieszony za udział w spisku przeciw Hitlerowi.
Forma prezentowana w przeglądarce internetowej nie odzwierciedla
dokładnie zapisu drukowanego. Zapraszamy do zapoznania się z oryginalnym
układem literniczym dostępnym w postaci skanu - wyświetl plik PDF (w nowej zakładce)