Planck (1945)

obszerny pokój, w Lejdzie jakby; z ogrodu bije woń
późnych kwiatów... I wchodzi syn
w bluzie białej, zapiętej pod szyją na plamkę krwi
i mówi: marznę.
                          Stary nie chwyta najpierw;
wciśnięty w fotel, mamrocze: „nie przecz!”

milknie naraz; to ciche „chodźmy”

i budzi się z krzykiem pod ścianą pracowni. Ktoś
kucnął przy nim, potem dotyka jego
dłoni, wstaje –
                        młody Grimmer nie wie co robić







W styczniu 1945 roku syn Maxa Plancka zostaje powieszony za udział w spisku przeciw Hitlerowi.

Forma prezentowana w przeglądarce internetowej nie odzwierciedla dokładnie zapisu drukowanego. Zapraszamy do zapoznania się z oryginalnym układem literniczym dostępnym w postaci skanu - wyświetl plik PDF (w nowej zakładce)