Planck (1945)

obszerny pokój, w Lejdzie jakby; z ogrodu bije woń 
późnych kwiatów... I wchodzi syn 
w bluzie białej, zapiętej pod szyją na plamkę krwi 
i mówi: marznę. 
                           Stary nie chwyta najpierw; 
wciśnięty w fotel, mamrocze: „nie przecz!” 

milknie naraz; to ciche „chodźmy” 

i budzi się krzykiem pod ścianą pracowni. Ktoś 
kucnął przy nim, potem dotyka 
jego dłoni, wstaje – 
                               młody Grimmer nie wie co robić
         







W styczniu 1945 roku syn Maxa Plancka zostaje powieszony za udział w spisku przeciw Hitlerowi.

Forma prezentowana w przeglądarce internetowej nie odzwierciedla dokładnie zapisu drukowanego. Zapraszamy do zapoznania się z oryginalnym układem literniczym dostępnym w postaci skanu - wyświetl plik PDF (w nowej zakładce)